Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

regard as of great moment

  • 1 discrīmen

        discrīmen inis, n    [dis- + 2 CER-], that which parts, an intervening space, interval, distance, division, separation: cum (maria) pertenui discrimine separarentur: discrimina costis spina dabat, parted, V.: finem atque initium lucis exiguo discrimine internoscas, Ta. — Poet.: Fossarumque morae, leti discrimina parva, i. e. the brink of death, V.: tenue leti, V.—Fig., a distinction, difference, discrimination: hoc inter gratiosos civīs atque fortīs: sine discrimine armatos inermīs caedunt, L.: Discrimen obscurum solutis Crinibus, i. e. of sex, H.: sui alienique, L.: divinarum humanarumque rerum, L.—Poet.: septem discrimina vocum, the seven intervals (of the scale), V.: parvi discriminis umbrae, slightly varying (of color), O.— A decisive point, turning - point, critical moment, determination, decision: res in id discrimen adducta est: in discrimine est humanum genus, utrum, etc., L.: belli, Cu.: haec haud in magno ponam discrimine, regard as of great moment, L.—Poet.: discrimine aperto, the test, O.— A decisive moment, crisis, peril, risk, danger, hazard: in ipso discrimine periculi, L.: in summo rem esse discrimine, Cs.: salus sociorum summum in discrimen vocatur: in veteris fortunae discrimen adducitur: patriae: res p. in discrimen committenda, L.: quae multa vides discrimine tali, V.: discrimine vitae Coniugium pe tere, O.: ire obviam discrimini, Ta.— A decisive battle: vehemens, Cu.
    * * *
    crisis, separating line, division; distinction, difference

    Latin-English dictionary > discrīmen

  • 2 discrimen

    discrīmen, ĭnis, n. [contr. from discerimen à discerno; cf. crimen from cerno], lit., that which separates or divides two things from each other (for syn. cf.: differentia, discrepantia, diversitas, distantia); hence,
    I.
    Lit., an intervening space, interval, distance, division, separation:

    cum (duo maria) pertenui discrimine separarentur,

    Cic. Agr. 2, 32, 87:

    minimum quos inter et hostem Discrimen murus clausaque porta facit,

    Ov. Pont. 1, 8, 62:

    aequo discrimine,

    Lucr. 5, 690; Verg. A. 5, 154:

    parvum leti,

    Ov. M. 7, 426; Verg. A. 9, 143:

    dare discrimina costis,

    i. e. to separate them, id. ib. 10, 382:

    quae (sc. littera F) inter discrimina dentium efflanda est,

    Quint. 12, 10, 29:

    agminum,

    Curt. 4, 12 fin.:

    ungulae,

    Col. 6, 15 fin.:

    comae,

    Ov. A. A. 2, 302; and in like manner poet.: telluris pectitae, i. e. furrow, Col. Poët. 10, 94; Claud. Nupt. Honor. 103:

    medium luci,

    Grat. Cyneg. 486.—Hence, med. t. t., the dividing membrane, the midriff, diaphragm, Cael. Aur. Tard. 2, 11, 127; 5, 10, 124 al.—
    II.
    Trop. (so most frequent).
    A.
    In gen., a distinction, difference: amabat omnes, nam discrimen non facit, Lucil. ap. Non. 282, 27:

    iste, qui omnia jura pretio exaequasset omniumque rerum delectum atque discrimen pecunia sustulisset,

    Cic. Verr. 2, 2, 50; cf.:

    officia tollebantur delectu omni et discrimine remoto,

    id. Fin. 4, 25, 69:

    sit hoc discrimen inter gratiosos cives atque fortes, ut illi, etc.,

    id. Balb. 21 fin.:

    sine ullo sexus discrimine,

    Suet. Calig. 8; cf.:

    rapti per agros viatores sine discrimine liberi servique,

    id. Aug. 32:

    omisso sui alicuique discrimine,

    Liv. 5, 55:

    divinarum humanarumque rerum,

    id. 5, 40:

    recti pravique,

    Quint. 12, 3, 7:

    vocum,

    id. 1, 5, 25; cf.

    so of the different tones of the strings: septem discrimina vocum,

    Verg. A. 6, 646 et saep.— Poet.:

    tenues parvi discriminis umbrae,

    i. e. of easy gradation, Ov. M. 6, 62. —
    B.
    In partic.
    1.
    With respect to disputed matters, which are to be distinguished between, and thus decided upon, the decisive point, turning-point, critical moment, determination, decision:

    quoniam res in id discrimen adducta est, utrum ille poenas rei publicae luat, an nos serviamus,

    to this point, Cic. Phil. 3, 11, 29; cf.:

    ea res nunc in discrimine versatur, utrum... an, etc.,

    id. Quint. 30, 92; Liv. 29, 17:

    vicit disciplina militaris, vicit imperii majestas, quae in discrimine fuerunt, an ulla post hanc diem essent,

    id. 8, 35, 4: haec et his similia haud in magno equidem ponam discrimine, shall not regard as of great moment, id. praef. §

    8: postquam adesse discrimen ultimum belli animadvertit,

    id. 44, 23:

    instant enim (adversarii) et saepe discrimen omne committunt,

    abandon the most decisive points, Quint. 6, 4, 17 et saep.— Poet.:

    experiar, deus hic, discrimine aperto, An sit mortalis,

    the test, Ov. M. 1, 222.—
    2.
    Transf., a dangerous, decisive moment, crisis, dangerous condition; risk, danger, hazard:

    in ipso discrimine periculi aliquem destituere,

    Liv. 6, 17; so,

    periculi,

    id. 8, 24: in summo rem esse discrimine, * Caes. B. G. 6, 38, 2; cf.:

    adducta est res in maximum periculum et extremum pene discrimen,

    Cic. Phil. 7, 1:

    salus sociorum summum in periculum ac discrimen vocatur,

    id. de Imp. Pomp. 5, 12:

    in extremo discrimine ac dimicatione fortunae,

    id. Sull. 28:

    in veteris fortunae discrimen adducitur,

    id. Mur. 27, 55; cf.:

    aliquem in discrimen capitis adducere,

    id. Deiot. 1, 2; so,

    capitis,

    Quint. 11, 1, 49:

    si ei subito sit allatum periculum discrimenque patriae,

    Cic. Off. 1, 43, 154:

    rem publicam in discrimen committere,

    Liv. 8, 32; 33, 7; cf.:

    fuitque dies illa tenebrarum et discriminis,

    Vulg. Esth. 11, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > discrimen

  • 3 negocium

    nĕgōtĭum ( nĕgōcĭum), ii, n. [necotium; cf.: negotium, quod non sit otium, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.; v. 1. ne], a business, employment, occupation, affair (cf. munus).
    I.
    Lit.:

    negoti nunc sum plenus,

    Plaut. Ps. 1, 3, 146:

    quamquam negotiumst, si quid vis, non sum occupatus, etc.,

    id. Merc. 2, 2, 17:

    qui deum nihil habere negotii volunt,

    Cic. Off. 3, 28, 102:

    in extremā parte muneris ac negotii tui,

    id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46:

    forensia negotia,

    id. de Or. 2, 6, 23:

    qui omnibus negotiis interfuit,

    id. Fam. 1, 6, 1:

    negotium municipii administrare,

    id. ib. 13, 11:

    procurare,

    id. Verr. 2, 3, 64, § 149:

    suscipere,

    id. Cat. 3, 2, 5:

    mandare alicui,

    id. Fam. 13, 26, 2:

    versari in negotio,

    id. Att. 5, 10, 3:

    emergere ex negotiis,

    id. ib. 5, 10, 3; Liv. 3, 4:

    transigere negotium,

    Cic. Phil. 2, 9, 21:

    negotio desistere,

    Caes. B. G. 1, 45:

    in magno negotio habere aliquid,

    to regard a thing as important, of great moment, Suet. Caes. 23: est mihi negotium cum aliquo, I have to do with one:

    mirabar, quid hic negotii esset tibi,

    Ter. Ad. 4, 5, 8; Cic. Fam. 8, 8, 9:

    adparatus, quem flagitabat instans negotium,

    Amm. 20, 10, 1.—Esp. with reference to affairs of state:

    nostrum otium negotii inopia, non requiescendi studio constitutum est,

    Cic. Off. 3, 1, 2; cf. Suet. Aug. 32:

    publicis adfinis fuit an maritumis negotiis?

    i. e. in farming the revenue or in private commerce, Plaut. Trin. 2, 2, 50.—Of the management of domestic concerns:

    qui suum negotium gerunt otiosi,

    Cic. Lael. 23, 86:

    praeclare suum negotium gessit Roscius,

    id. Rosc. Com. 12, 34:

    suum negotium agere,

    id. Off. 1, 9, 29; cf. id. ib. 1, 34, 125.—So of trade, traffic:

    aes alienum negotii gerendi studio contractum,

    Cic. Sull. 20, 58; id. Vat. 5, 12:

    negotii gerentes,

    tradesmen, id. Sest. 45, 97:

    Trebonius ampla et expedita negotia in tuā provinciā habet,

    id. Fam. 1, 3, 1: Hor. Ep. 1, 6, 33.—Of a lawsuit, Quint. 3, 5, 11; Suet. Calig. 40; id. Rhet. 6; cf. Plaut. Aul. 3, 4, 2.—
    II.
    Transf.
    A.
    Difficulty, pains, trouble, labor:

    ita et hinc et illinc mi exhibent negotium,

    give me trouble, Plaut. Most. 3, 1, 38:

    huic exhibui negotium,

    id. Men. 5, 9, 13; id. Poen. 1, 2, 30:

    viden egestas quid negoti dat homini misero male,

    id. Trin. 4, 2, 5:

    satis habeo negotii in sanandis vulneribus,

    Cic. Att. 5, 17, 6:

    magnum negotium est navigare atque id mense Quintili,

    id. ib. 5, 12:

    negotium facessere alicui,

    to give one trouble, id. Fam. 3, 10, 1:

    negotium exhibere alicui,

    id. Off. 3, 31, 112:

    facere innocenti,

    Quint. 5, 12, 13:

    nihil est negotii libertatem recuperare,

    Cic. Fam. 12, 2, 1:

    Cato Siciliam tenere nullo negotio potuit,

    id. Att. 10, 16, 3; id. Fam. 2, 10, 2:

    non minori negotio,

    id. Verr. 2, 5, 68, § 175:

    quid negotii est haec poëtarum, portenta convincere?

    id. Tusc. 1, 6, 11: facili negotio, with little trouble (post-class.), Aur. Vict. Caes. 39, 38; cf.:

    levi negotio,

    Amm. 20, 10, 2 al.:

    magno negotio,

    Cels. 7, 5 init.;

    Auct. B. Aiex. 8, 4: plus negotii est, si acutus quoque morbus is factus est,

    Cels. 4, 6.—
    B.
    Like the Gr. pragma, for res, a matter, thing:

    quid est negoti?

    Plaut. Most. 2, 2, 27; 3, 2, 54:

    quid negoti est, quamobrem succenses mihi?

    id. Capt. 3, 5, 11:

    ineptum negotium et Graeculum,

    Cic. Tusc. 1, 35, 86. —So of persons Teucris illa lentum negotium, a slow affair, Cic. Att. 1, 12, 1; cf. id. Q. Fr. 2, 13, 4:

    elinguem, tardum, inhumanum negotium,

    id. post Red. in Sen. 6, 14. —As transl. of to pragma, euphemism for sensual sins, Vulg. 1 Thess. 4, 6; ib. 2 Cor. 7, 11:

    a negotio perambulante in tenebris,

    some indefinable terror, ib. Psa. 90, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > negocium

  • 4 negotium

    nĕgōtĭum ( nĕgōcĭum), ii, n. [necotium; cf.: negotium, quod non sit otium, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.; v. 1. ne], a business, employment, occupation, affair (cf. munus).
    I.
    Lit.:

    negoti nunc sum plenus,

    Plaut. Ps. 1, 3, 146:

    quamquam negotiumst, si quid vis, non sum occupatus, etc.,

    id. Merc. 2, 2, 17:

    qui deum nihil habere negotii volunt,

    Cic. Off. 3, 28, 102:

    in extremā parte muneris ac negotii tui,

    id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46:

    forensia negotia,

    id. de Or. 2, 6, 23:

    qui omnibus negotiis interfuit,

    id. Fam. 1, 6, 1:

    negotium municipii administrare,

    id. ib. 13, 11:

    procurare,

    id. Verr. 2, 3, 64, § 149:

    suscipere,

    id. Cat. 3, 2, 5:

    mandare alicui,

    id. Fam. 13, 26, 2:

    versari in negotio,

    id. Att. 5, 10, 3:

    emergere ex negotiis,

    id. ib. 5, 10, 3; Liv. 3, 4:

    transigere negotium,

    Cic. Phil. 2, 9, 21:

    negotio desistere,

    Caes. B. G. 1, 45:

    in magno negotio habere aliquid,

    to regard a thing as important, of great moment, Suet. Caes. 23: est mihi negotium cum aliquo, I have to do with one:

    mirabar, quid hic negotii esset tibi,

    Ter. Ad. 4, 5, 8; Cic. Fam. 8, 8, 9:

    adparatus, quem flagitabat instans negotium,

    Amm. 20, 10, 1.—Esp. with reference to affairs of state:

    nostrum otium negotii inopia, non requiescendi studio constitutum est,

    Cic. Off. 3, 1, 2; cf. Suet. Aug. 32:

    publicis adfinis fuit an maritumis negotiis?

    i. e. in farming the revenue or in private commerce, Plaut. Trin. 2, 2, 50.—Of the management of domestic concerns:

    qui suum negotium gerunt otiosi,

    Cic. Lael. 23, 86:

    praeclare suum negotium gessit Roscius,

    id. Rosc. Com. 12, 34:

    suum negotium agere,

    id. Off. 1, 9, 29; cf. id. ib. 1, 34, 125.—So of trade, traffic:

    aes alienum negotii gerendi studio contractum,

    Cic. Sull. 20, 58; id. Vat. 5, 12:

    negotii gerentes,

    tradesmen, id. Sest. 45, 97:

    Trebonius ampla et expedita negotia in tuā provinciā habet,

    id. Fam. 1, 3, 1: Hor. Ep. 1, 6, 33.—Of a lawsuit, Quint. 3, 5, 11; Suet. Calig. 40; id. Rhet. 6; cf. Plaut. Aul. 3, 4, 2.—
    II.
    Transf.
    A.
    Difficulty, pains, trouble, labor:

    ita et hinc et illinc mi exhibent negotium,

    give me trouble, Plaut. Most. 3, 1, 38:

    huic exhibui negotium,

    id. Men. 5, 9, 13; id. Poen. 1, 2, 30:

    viden egestas quid negoti dat homini misero male,

    id. Trin. 4, 2, 5:

    satis habeo negotii in sanandis vulneribus,

    Cic. Att. 5, 17, 6:

    magnum negotium est navigare atque id mense Quintili,

    id. ib. 5, 12:

    negotium facessere alicui,

    to give one trouble, id. Fam. 3, 10, 1:

    negotium exhibere alicui,

    id. Off. 3, 31, 112:

    facere innocenti,

    Quint. 5, 12, 13:

    nihil est negotii libertatem recuperare,

    Cic. Fam. 12, 2, 1:

    Cato Siciliam tenere nullo negotio potuit,

    id. Att. 10, 16, 3; id. Fam. 2, 10, 2:

    non minori negotio,

    id. Verr. 2, 5, 68, § 175:

    quid negotii est haec poëtarum, portenta convincere?

    id. Tusc. 1, 6, 11: facili negotio, with little trouble (post-class.), Aur. Vict. Caes. 39, 38; cf.:

    levi negotio,

    Amm. 20, 10, 2 al.:

    magno negotio,

    Cels. 7, 5 init.;

    Auct. B. Aiex. 8, 4: plus negotii est, si acutus quoque morbus is factus est,

    Cels. 4, 6.—
    B.
    Like the Gr. pragma, for res, a matter, thing:

    quid est negoti?

    Plaut. Most. 2, 2, 27; 3, 2, 54:

    quid negoti est, quamobrem succenses mihi?

    id. Capt. 3, 5, 11:

    ineptum negotium et Graeculum,

    Cic. Tusc. 1, 35, 86. —So of persons Teucris illa lentum negotium, a slow affair, Cic. Att. 1, 12, 1; cf. id. Q. Fr. 2, 13, 4:

    elinguem, tardum, inhumanum negotium,

    id. post Red. in Sen. 6, 14. —As transl. of to pragma, euphemism for sensual sins, Vulg. 1 Thess. 4, 6; ib. 2 Cor. 7, 11:

    a negotio perambulante in tenebris,

    some indefinable terror, ib. Psa. 90, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > negotium

См. также в других словарях:

  • Great Lent — Orthodox church in the Czech Republic vested in lenten colors. Liturgical year Western …   Wikipedia

  • great — {{Roman}}I.{{/Roman}} adj. 1 large in amount, degree, size, etc. VERBS ▪ be ▪ become ADVERB ▪ very ▪ The play was a very great success …   Collocations dictionary

  • Pope St. Gregory I (the Great) —     Pope St. Gregory I ( the Great )     † Catholic Encyclopedia ► Pope St. Gregory I ( the Great )     Doctor of the Church; born at Rome about 540; died 12 March 604. Gregory     is certainly one of the most notable figures in Ecclesiastical… …   Catholic encyclopedia

  • St. Gregory the Great —     Pope St. Gregory I ( the Great )     † Catholic Encyclopedia ► Pope St. Gregory I ( the Great )     Doctor of the Church; born at Rome about 540; died 12 March 604. Gregory     is certainly one of the most notable figures in Ecclesiastical… …   Catholic encyclopedia

  • The Seal of Confession —     The Law of the Seal of Confession     † Catholic Encyclopedia ► The Law of the Seal of Confession     In the Decretum of the Gratian who compiled the edicts of previous councils and the principles of Church law which he published about 1151,… …   Catholic encyclopedia

  • England (Before the Reformation) —     England (Before the Reformation)     † Catholic Encyclopedia ► England (Before the Reformation)     This term England is here restricted to one constituent, the largest and most populous, of the United Kingdom of Great Britain and Ireland.… …   Catholic encyclopedia

  • performing arts — arts or skills that require public performance, as acting, singing, or dancing. [1945 50] * * * ▪ 2009 Introduction Music Classical.       The last vestiges of the Cold War seemed to thaw for a moment on Feb. 26, 2008, when the unfamiliar strains …   Universalium

  • Western architecture — Introduction       history of Western architecture from prehistoric Mediterranean cultures to the present.       The history of Western architecture is marked by a series of new solutions to structural problems. During the period from the… …   Universalium

  • pope —     The Pope     † Catholic Encyclopedia ► The Pope     (Ecclesiastical Latin papa from Greek papas, a variant of pappas father, in classical Latin pappas Juvenal, Satires 6:633).     The title pope, once used with far greater latitude (see below …   Catholic encyclopedia

  • The Pope —     The Pope     † Catholic Encyclopedia ► The Pope     (Ecclesiastical Latin papa from Greek papas, a variant of pappas father, in classical Latin pappas Juvenal, Satires 6:633).     The title pope, once used with far greater latitude (see below …   Catholic encyclopedia

  • PRACTICE AND PROCEDURE — CIVIL Court Sessions The courts of three (judges) exercising jurisdiction in civil matters (see bet din ) held their sessions during the day, but – following Jethro s advice to Moses that judges should be available at all times (Ex. 18:22) – they …   Encyclopedia of Judaism

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»